21 Σεπτεμβρίου 2012
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ALZHEIMER
Η ασθένεια του Alzheimer περιγράφηκε αρχικά το 1907 από τον παθολόγο Alois Alzheimer. Το συνηθέστερα γνωστό σύμπτωμα της ασθένειας του Alzheimer είναι σύγχυση. Αυτή η συμπεριφορά μας αναγκάζει in particular για να γίνει «αποξενωμένους» από άλλους και για να είναι απρόβλεπτους στις αλληλεπιδράσεις μας. Η σύγχυση μπορεί επίσης να εμφανιστεί ξαφνικά ή μετά από μια αγχωτική κατάσταση για παράδειγμα μετά από μια παραμονή σε νοσοκομείο, άμεσα μετά από χειρουργική επέμβαση κ.λπ...
Οι άνθρωποι με το Alzheimer πάσχουν κυρίως από εξασθένηση μνήμης, αποπροσανατολισμό, προβλήματα συγκέντρωσης, προγραμματισμού και κρίσης, αλλαγών προσωπικότητας καθώς επίσης αντίληψης, διαταραχών ομιλίας και βάδισης. Στο τελικό στάδιο, οι διάφορες άλλες σωματικές λειτουργίες όπως η κατάποση και η διαδικασία έκκρισης επηρεάζονται. Κατά τη διάρκεια της ασθένειας του Alzheimer, οι ασθενείς χάνουν την ανεξαρτησία τους στη διαχείριση της καθημερινής ζωής.
Άνοια
Η άνοια είναι διάχυτη νόσος του εγκεφάλου και εκδηλώνεται με σταδιακή έκπτωση των ανώτερων γνωστικών λειτουργιών ( μνήμη, λόγος, κριτική ικανότητα, εκτελεστικές λειτουργίες ) συνοδευόμενη από σταδιακή και σημαντική έκπτωση της λειτουργικότητας και εμφανείς μεταβολές στην προσωπικότητα.
Η νόσος Alzheimer είναι η πιο συχνή μορφή άνοιας ( 60 % ) και συνήθως εκδηλώνεται σε άτομα άνω των 65 ετών με κύριο χαρακτηριστικό την ανάπτυξη πολλαπλών γνωστικών ελλειμμάτων που οφείλονται στην διάχυτη ατροφία του εγκεφαλικού φλοιού. Ο συνδυασμός φαρμακευτικής θεραπείας καθώς και της συμμετοχής του ασθενή σε προγράμματα γνωστικής αναδόμησης, ψυχολογικής υποστήριξης και ισορροπημένης διατροφής, συμβάλλει θετικά στην επιβράδυνση της πορείας της νόσου. Η έγκαιρη διάγνωση αποτελεί τον κύριο παράγοντα αναχαίτισης των αμνησικών διαταραχών.
Ποιες είναι οι σημαντικότερες πρόωρες ενδείξεις της άνοιας;
1. Forgetfulness με τα αποτελέσματα στην εργασία:
Οι περισσότεροι άνθρωποι ξεχνούν μερικές φορές τα ονόματα ή προσδιορισμούς. Εάν αυτό συμβαίνει συχνότερα και οι ανεξήγητες καταστάσεις της σύγχυσης εμφανίζονται επίσης με μεγάλη συχνότητα, αυτή η κατάσταση είναι μια ένδειξη για μια πτώση στη λειτουργία μνήμης.
2. Δυσκολίες με τις γνωστές δραστηριότητες:
Οι άνθρωποι που είναι πολυάσχολοι είναι μερικές φορές αφηρημένοι και ξεχνούν. Οι άνθρωποι με άνοια ενδεχομένως όχι μόνο ξεχνούν το δοχείο στη σόμπα για παράδειγμα αλλά και αν ακόμα έχουν μαγειρέψει.
3. Γλωσσικά προβλήματα:
Οι περισσότεροι άνθρωποι αντιμετωπίζουν μερικές φορές τις δυσκολίες στην εύρεση των σωστών λέξεων. Οι πάσχοντες άνοιας δεν μπορούν συχνά να θυμηθούν τις απλές λέξεις και πιθανόν είναι δύσκολο να καταλάβει κάποιος τις προτάσεις.
4. Προβλήματα με το χωρικό και χρονικό προσανατολισμό:
Πολλοί άνθρωποι ξεχνούν μερικές φορές π.χ. την ημέρα της εβδομάδας ή χάνονται σε διάφορους χώρους.
5. Εξασθενισμένη ικανότητα της κρίσης:
Οι άνθρωποι με άνοια δεν επιλέγουν πάντα τα κατάλληλα ενδύματα για τον καιρό. Οι πάσχοντες άνοιας φορούν μερικές φορές ακατάλληλα ενδύματα.
6. Προβλήματα με την αποκομμένη σκέψη:
Για πολλούς ανθρώπους με άνοια, το να θυμηθούν έναν τραπεζικό λογαριασμό είναι μια πρόκληση. Οι ασθενείς άνοιας δεν μπορούν συχνά ούτε να αναγνωρίσουν τους αριθμούς ούτε να πραγματοποιήσουν απλούς υπολογισμούς.
7. Αναχώρηση των πραγμάτων πίσω από:
Από καιρό σε καιρό σχεδόν ο καθένας μας έχει ξεχάσει τα κλειδιά του ή ένα πορτοφόλι. Η τάση πασχόντων από άνοια είναι να βάζουν τα πράγματα στις πλέον ακατάλληλες θέσεις, όπως, παραδείγματος χάριν το σίδηρο στο ψυγείο ή ένα ρολόι στο κύπελλο ζάχαρης. Κατόπιν δεν θυμούνται που τα έχουν βάλει.
8. Εναλλαγή διάθεσης και συμπεριφοριστικές αλλαγές
Ο καθένας από εμάς μπορεί σε κάποια στιγμή να έχει εναλλαγές στην διάθεσή του. Οι άνθρωποι με άνοια μπορούν να έχουν την πολύ ξαφνική εναλλαγή διάθεσης, συχνά χωρίς ευδιάκριτη αιτία.
9. Η προσωπικότητα αλλάζει:
Με την πρόοδο της ηλικίας η προσωπικότητα των περισσότερων ανθρώπων αλλάζει λίγο. Οι άνθρωποι που επηρεάζονται από την άνοια μπορεί να εμφανίσουν μια πολύ ποιο έντονη αλλαγή προσωπικότητας ξαφνικά ή κατά τη διάρκεια μιας μακρύτερης χρονικής περιόδου. Κάποιος που είναι γενικά φιλικός, παραδείγματος χάριν, γίνεται απροσδόκητα ζηλότυπος ή συνεσταλμένος.
10. Απώλεια πρωτοβουλίας:
Κανένας δεν εργάζεται συνεχώς με το ίδιο κίνητρο. Ασθενείς άνοιας μερικές φορές παίρνουν μειωμένη απόλαυση στην εργασία τους. Επίσης μειώνεται το ενδιαφέρον τους για τα χόμπι που μέχρι πρότινος τους ευχαριστούσαν.
Θεραπεία Άνοιας - Alzheimer
Υπάρχει ένας αριθμός ευνοϊκών μέσων ο όποιος μπορεί να διευκολύνει την κατάσταση του ασθενή και των συγγενών του. Οι βελτιώσεις μπορούν να επιτευχθούν μέσω της φυσικής, συναισθηματικής και επίσης διανοητικής ενεργοποίησης, παραδείγματος χάριν με τη βοήθεια των φυσιοθεραπειών ή των εργοθεραπειών.
Στο αρχικό στάδιο, η κατάρτιση των λειτουργιών σκέψης και μνήμης πρέπει να παρέχεται προσεκτικά, διαφορετικά υπάρχει ο κίνδυνος στον ασθενή να υπενθυμίζονται πάντα διανοητικές δυνατότητές όπου χάνονται.
Όπως με πολυάριθμες άλλες ασθένειες δεν υπάρχει καμία θεραπεία για την ασθένεια, αλλά φαρμακευτικές αγωγές μπορούν να βελτιώσουν τα συμπτώματα της ασθένειας. Υπάρχει ένας αριθμός φαρμάκων στην αγορά σήμερα για τη βελτίωση της λειτουργίας εγκεφάλου, αυτά είναι τα αντιανοιακά ή ψυχοτροπικά φάρμακα όπως ορίζονται.
Στην Κλινική Λυράκου ο πάσχων από άνοια αλλά και η οικογένειά του, αντιμετωπίζονται με βάση ένα πρόγραμμα εξατομικευμένο ανάλογα με τις ανάγκες και τις δυνατότητες του κάθε ασθενή, όπως στα πρότυπα ευρωπαϊκά κέντρα.
*********
ΜΗΠΩΣ ΠΑΣΧΕΤΕ ΑΠΟ ΑΛΤΣΧΑΙΜΕΡ
http://www.brl.ntt.co.jp/people/hara/fly.swf
Αυτό το παζλ (παραπάνω σύνδεσμος) είναι εύκολο να συναρμολογηθεί, αν δεν επηρεάζεστε από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, αλλά είναι αδύνατο να το κάνει κάποιος με την ασθένεια. Δοκιμάστε το.
Αν αυτό το παζλ είναι ιδιαίτερα δύσκολο για σας, τότε επισκεφτείτε τον γιατρό σας για πρόσθετα τεστ για να ελέγξετε για τη νόσο του Alzheimer. Όσο πιο γρήγορα ασχοληθείτε με τη νόσο τόσο περισσότερα χρόνια θα απολαύσετε τη ζωή.
Αυτό το παζλ (παραπάνω σύνδεσμος) είναι εύκολο να συναρμολογηθεί, αν δεν επηρεάζεστε από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, αλλά είναι αδύνατο να το κάνει κάποιος με την ασθένεια. Δοκιμάστε το.
Αν αυτό το παζλ είναι ιδιαίτερα δύσκολο για σας, τότε επισκεφτείτε τον γιατρό σας για πρόσθετα τεστ για να ελέγξετε για τη νόσο του Alzheimer. Όσο πιο γρήγορα ασχοληθείτε με τη νόσο τόσο περισσότερα χρόνια θα απολαύσετε τη ζωή.
*********
Συνδέεται το στρες με το αλτσχαιμερ;
Συγγραφέας: left.gr
Οι ηλικιωμένοι άνθρωποι που δεν έχουν πολλές ανησυχίες και στρες είναι ενδεχομένως καλύτερα προστατευμένοι απέναντι στην εξέλιξη της νόσου Αλτσχάιμερ σε σχέση με τους συνομηλίκους τους που υφίστανται ψυχολογική πίεση.
Ενώ το στρες από μόνο του δεν θεωρείται ικανό να προκαλέσει Αλτσχάιμερ, μπορεί να επιταχύνει το είδος του εκφυλισμού των εγκεφαλικών κυττάρων που οδηγεί στα συμπτώματα της άνοιας, σύμφωνα με Αργεντίνους ερευνητές που συμμετείχαν σε πρόσφατο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Νευρολογικής Εταιρίας στην Πράγα.
Οι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι αυτός είναι αρκετός λόγος για να δοθεί περισσότερη προσοχή στην ψυχική υγεία των ηλικιωμένων. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν αφού εξέτασαν 107 ασθενείς με ήπια συμπτώματα της νόσου και ηλικία, κατά μέσον όρο, τα 72 χρόνια. Υπήρχε ένα κενό 2,5 ετών κατά μέσον όρο από την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων μέχρι την διάγνωση.Υγιείς άνθρωποι στην ίδια περίπου ηλικία, με το ίδιο φύλο και επίπεδο μόρφωσης αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου.
Τόσο οι συμμετέχοντες όσο και οι συγγενείς τους και όσοι τους φρόντιζαν κλήθηκαν να απαντήσουν στο αν συνέβη κάτι αξιομνημόνευτο κατά τα τρία χρόνια πριν από την διάγνωση.
Απ΄ό,τι προέκυψε το 73% των ασθενών με Αλτσχάιμερ βρίσκονταν κάτω από έντονο ψυχολογικό στρες, συχνά εξαιτίας του θανάτου ενός συντρόφου ή παιδιού ή τους είχε συμβεί ένα περιστατικό βίας όπως ένα τροχαίο ή μια επίθεση, όχι τόσο με σωματικές επιπτώσεις όσο με ψυχολογικές.
Μόνο το 24% εκείνων που εντάχθηκαν στην ομάδα ελέγχου είχαν βιώσει παρόμοια περιστατικά. Το Αλτσχάιμερ θεωρείται ότι είναι η πιο κοινή μορφή άνοιας στον κόσμο και οι παράγοντες κινδύνου είναι η ηλικία, η υπέρταση, ο διαβήτης, η σωματική και πνευματική νωθρότητα. Σύμφωνα με την ομάδα των Αργεντίνων επιστημόνων, ο αντίκτυπος περιβαλλοντικών παραγόντων, όπως το στρες, στην εμφάνιση του Αλτσχάιμερ, χρήζει περαιτέρω διερεύνησης.
*********
ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΦΥΛΑΧΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΟΣΟ ΑΛΤΣΧΑΙΜΕΡ;
Διαστάσεις πανδημίας τείνει να πάρει η νόσος Αλτσχάιμερ...
η οποία πλήττει το 10% των ατόμων ηλικίας άνω των 70 ετών στις αναπτυγμένες χώρες ενώ στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό είναι μικρότερο (6%). Η συχνότητα της νόσου αυξάνεται τόσο στις αναπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες και υπολογίζεται ότι το 2050 ο αριθμός των πασχόντων από Αλτσχάιμερ σε όλο τον κόσμο θα ανέλθει στα 100 εκατομμύρια.«Καινούρια δεδομένα αποκαλύπτουν ότι προ της εμφάνισης της άνοιας σε μεγάλο ποσοστό, που ανέρχεται στο 80%, είχε υπάρξει ένα έντονα στρεσογόνο περιστατικό, όπως για παράδειγμα το διαζύγιο ενός παιδιού, ο θάνατος ενός παιδιού ή εγγονού ή μία σοβαρή αρρώστια η οποία απειλεί τη ζωή», επισημαίνει η καθηγήτρια του ΑΠΘ, νευρολόγος και πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Νόσου Αλτσχάιμερ και Συναφών Διαταραχών, Μάγδα Τσολάκη σε ανακοίνωσή της στη διημερίδα με θέμα «Φροντίδα και νοσηλεία στόματος στην τρίτη ηλικία και την άνοια» που διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη.
Πώς όμως μπορούμε να προφυλαχθούνε από τη νόσο;
Με την αντιμετώπιση των αγγειακών παραγόντων, την αντιμετώπιση της κατάθλιψης και του άγχους, με τη μεσογειακή διατροφή με την υιοθέτηση χόμπι και δραστηριοτήτων και με την εκρίζωση του ελικοβακτηρίου του πυλωρού το οποίο ευθύνεται για το έλκος του στομάχου, είναι η απάντηση που δίνει στο ερώτημα αυτό η κ Τσολάκη.
«Υπάρχουν παράγοντες που δεν μπορούμε να επηρεάσουμε, όπως είναι η ηλικία και τα γονίδιά μας. Υπάρχουν όμως και παράγοντες που μπορούμε να επηρεάσουμε με τις επιλογές μας όπως: Η αντιμετώπιση των αγγειακών παραγόντων, δηλαδή το κάπνισμα, ο σακχαρώδης διαβήτης, η αρτηριακή πίεση, η χοληστερίνη, η αυξημένη ομοκυστεϊνη και η παχυσαρκία» αναφέρει η κ Τσολάκη.
Όσον αφορά την αντιμετώπιση της κατάθλιψης και του άγχους η κ Τσολάκη λέει: «Η καθημερινότητά μας έχει γίνει μία δύσκολη αρένα με πολύ μεγάλες προκλήσεις, τις οποίες καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Αρκετές φορές όμως όλες αυτές οι δυσκολίες που εμφανίζονται καθημερινά στη ζωή μας, μας καταβάλουν με άγχος και μας αποδυναμώνουν. Τι κάνουμε λοιπόν σε αυτές τις περιπτώσεις; Πώς μπορούμε να βρούμε το ψυχικό σθένος και να αντιμετωπίσουμε όλα τα προβλήματα της καθημερινότητας; Επειδή τα στρεσογόνα ερεθίσματα δεν μπορούμε συνήθως να τα ξεπεράσουμε όταν βρισκόμαστε σε μεγάλες ηλικίες, πρέπει να βρούμε τρόπους με τους οποίους να μένουμε απαθείς για να διατηρήσουμε τον εγκέφαλό μας σε άριστη κατάσταση».
Παράλληλα τονίζει ότι η μεσογειακή δίαιτα, με κατανάλωση ψαριών, ελαιολάδου, οσπρίων, φρούτων και λαχανικών μαζί με τη σωματική και νοητική άσκηση παίζει προστατευτικό ρόλο. «Πρόσφατα ενημερώθηκα ότι υπάρχουν χωριά στην Κρήτη, όπως είναι τα Μεσκλά Χανίων, όπου υπάρχει υπερβολικά μεγάλο ποσοστό κατοίκων που ξεπερνούν τα 100 χρόνια. Οι κάτοικοι πιστεύουν ότι αυτό οφείλεται στο ότι η διατροφή τους αποτελείται κυρίως από χόρτα, λάδι, όσπρια, φρούτα, ψάρια και όχι πολύ κρέας, στη σωματική τους άσκηση, στις γεωργικές δουλειές και στην καλή κοινωνική αλληλεπίδραση, δηλαδή την αγάπη που έχουν μεταξύ τους» προσθέτει η κ Τσολάκη.
Τέλος επισημαίνει ότι το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, του οποίου η εκρίζωση είναι σήμερα εφικτή, έχει ενοχοποιηθεί και ως παράγοντας κινδύνου για την εμφάνιση άνοιας.
Πολλές επιδημιολογικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι η απώλεια δοντιών είναι παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη νόσου Αλτσχάιμερ, αναφέρει σε ανακοίνωσή της στη διημερίδα η πρόεδρος του Πανελλήνιου Ινστιτούτου Νευροεκφυλιστικών Νοσημάτων, οδοντίατρος Ευγενία Γκαβοπούλου.
«Υπάρχουν αρκετές θεωρίες που προσπαθούν να εξηγήσουν τις στατιστικές αυτές συσχετίσεις, αλλά αυτό χρειάζεται και άλλη διερεύνηση. Οι επικρατέστερες θεωρίες είναι οι εξής:
Περιοδοντική νόσος-φλεγμονή - αλλά σε πολλές μελέτες δεν ήταν στατιστικώς σημαντικός ο ρόλος της περιοδοντικής νόσου.
Οδοντογενείς και περιοδοντικές λοιμώξεις στην παιδική και νεαρή ενήλικη ζωή που επηρεάζουν τον εγκέφαλο.
Η απώλεια δοντιών μπορεί να αντανακλά άλλους κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες ή χρόνιες ασθένειες» προσθέτει η κ Γκαβοπούλου επισημαίνοντας ότι η οδοντιατρική περίθαλψη, δεν μπορεί να θεραπεύσει την άνοια, συμβάλει όμως στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών και των οικογενειών τους.
